ايليا جون, اميد مامان و بابا

مامانى جان, ماجرا از اين قراربود که من و بابا زيادى سر واکسن تو هول شديم واسه همين روزى که واکسن زدى و آخر شب تب داشتي,که البته تبت رو مامانى کنترل کرده بود و دائم چک ميکرد ولى بابا نگران شد و تو اين دو روز ما تو رو دوبار دکتر برديم, ايليا جونم نميدونم واقعا اونجا اون ويروس رو گرفتى يا علت ديگه اى داشت آخه دو روز بودکه خوب خوب بودى ولى شبش وقتى براى بار دوم خيلى بالاآوردى ما شبانه راهى بيمارستان شديم وتاصبح باچن تاآزمايش روتين تحت نظربودى وصبح به محض برگشتن به خونه دوباره....  اينبار ما رفتيم يه بيمارستان ديگه وتوبسترى شدى,نميخوام خاطرات اون پنج روز مرور شه,بابايي که فقط زار ميزد,وقتى ازت خون ميگرفتن و دست کوچولوتو براى سرم وصل کردن سو...

پسرم اولين واکسنت تو دو ماهگى دومين کار سخت ما بود,  صبح ساعت ده رفتيم براى واکسن تو هم که خيلى هوشيار بودى کلى اطرافتو نگاه ميکردى, حتى موقع وزن کردن کلى تعجب کرده بودى که دارن چکارت ميکنن,وقتى بتو واکسن زدن خيلى گريه نکردى, درحالى که من بسختى پاتو نگه داشتم,  ولى شبش تب سختى کردى که تا دو روز ادامه داشت و اين باعث جريانى شد که دردآور ترين اتفاق رو تو دو ماهگى تو باعث شد که البته علتش حساسيت نابجاى من و بابايي بود,حالا اين تويي بعداز واکسن که ما سعى کرديم خنک نگه ات داريم. ...

مامانى يکى از کاراى سخت که من و بابايي بدون تجربه انجام داديم حموم کردن تو بود که خيلى خوب هم انجام شد, تو يه کمى از آب ميترسى ولى کلا هيچ وقت تو حموم گريه نکردى,فقط با عکس العملات نشون دادى که ميترسى,اين ترس ات هم به من رفته مامانى, اينم اولين حموم فرشته توسط مامان و بابا,البته بگم اولين حموم تو رو خاله سهيلا انجام داد                 ...

پسرم امروز چهل روزت شده و ديگه خبرى از کوليک هاى شبانه ات نيس,  هرچند تو واقعا بچه صبورى هستى و اصلا مامانى احساس خستگى از بيدارى هاى شبانه با تو نداره,  لبخندت پايدار پسرم   ...

فرشته کوچولوى ما, وقتايي که خوابى مثل آدم بزرگا قهقه ميزنى بخصوص وقتى بابايي يا من بغلت ميکنيم و چن ساعتى رو تو بغل ما ميخوابى,  بالاخره تونستم لبخند آخر يکى از اين قهقه هاتو شکار کنم, مادر به قربان خنده اى از ته دلت, حتما که با فرشته ها ميخندى ...

مامانى روزى که به دنيا اومدى من بلافاصله بعداز اطاق عمل بين هوشيارى و بيهوشى حالتو از پرستار پرسيدم,پرستارهم گفت اصلانگران نباش,سرحال سرحال, چهارتا انگشتشم توى دهنشه,اين مدرکش مامان جون         ...

...

...

پسرکم روزى که قرار بود تو بياى من و بابايي تمام شب رو بيدار بوديم راستش تو قرار بود هفته بعد بدنيا بياى ولى بالاخره بابايي نگرانى خودشو بمن منتقل کرد و با مشورت با دکتر قرار شد روز 8 مرداد که يه پنج شنبه زيبا بود بدنيا بياى, فکر کتم پنج شنبه بهترين روز براى بدنيا اومدن تو بود,ساعت چهار ونيم بعدازنماز رفتيم دنبال خاله سهيلاوترنم کوچولو,ساعت 6ونيم نشده رسيديم, از استرس هاى قبل و بعدش نميگم ولى مامانى بالاخره تو ساعت هشت و نيم صبح بدنيا اومدى و نزديگ اذان پيش من بودى, يه پسر کوچولوى سرخ و دوست داشتنى, خيلى آروم و بي صدا, ...